Ελλάδα, τελικά εχεις ταλέντο στο ψέμα και στην ηλιθιότητα

Γράφει ο
Παν. Γρ. Σταμούλης
Παιδίατρος

Τα σχεδόν οχτώ χρόνια που έχουν περάσει από την χρεοκοπία της χώρας, είναι αρκετά για συμπεράσματα. Οι Έλληνες δεν θέλουν να αλλάξουν. Η Ελλάδα δεν θέλει να αλλάξει. Ίσως η Ελλάδα να μην μπορεί να αλλάξει, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Και ότι δεν αλλάζει πεθαίνει.

Αυτά τα οχτώ χρόνια, προσωπικά έκανα ό,τι μπορούσα, με την πίστη και την ελπίδα πως μπορούμε να φτιάξουμε μια καλύτερη και πιο δίκαιη χώρα. Θέλω με όλη μου την καρδιά να αλλάξουμε την χώρα μας και νομίζω ότι αυτό φάνηκε από την αρθογραφία μου τόσων χρόνων.  Οποίος διαβάζει τακτικά τα κείμενα μου –ανεξάρτητα αν συμφωνεί ή διαφωνεί μαζί μου– θα το έχει διαπιστώσει.

Καταλαβαίνω πως πολλά από τα κείμενα μου είναι ολοένα και πιο απαισιόδοξα. Μάλλον θα είναι επειδή η σύγκρουση με την πραγματικότητα πλησιάζει και θα είναι σφοδρή η ρημάδα. Η αλήθεια είναι ότι βαρέθηκα να τα γράφω, κυρίως επειδή διαπιστώνω ότι δεν αλλάζει και κάτι. Αν μη τι άλλο, πίστευα –και ίσως ακόμα να το πιστεύω– πως η ελληνική κοινωνία θα ξυπνούσε μια μέρα και θα έλεγε «τι θέλω εγώ με όλους αυτούς τους γελοίους;».
Αν και φοβάμαι ότι η ελληνική κοινωνία φοβάται μόνο εκείνους που δεν της μοιάζουν. Δηλαδή, ίσως όλοι αυτοί οι γελοίοι να μοιάζουν περισσότερο στην ελληνική κοινωνία από κάθε άλλον.

Δεν χρειάζεται να πούμε ποιοι είναι αυτοί οι αποκαλούμενοι ως γελοίοι. Λίγο πολύ τους ξέρουμε : παπαγαλάκια «δημοσιογράφοι», πολιτικοί, καλλιτέχνες, διανοούμενοι, ολιγάρχες, ιερωμένοι και λοιπά σαπιοκάραβα. Τι είπατε; Δεν της αρέσουν; Ε, τότε, τι περιμένει εδώ και 8 χρόνια και συγκατοικεί ακόμα μαζί τους;

Ολική κατάρρευση

Η Ελλάδα, δεν έχει απλά χρεοκοπήσει. Η Ελλάδα έχει καταρρεύσει πλήρως. Κοινωνικά, οικονομικά, πολιτισμικά, θεσμικά και, κυρίως, δημογραφικά. Έχει διαλυθεί ο κοινωνικός ιστός, που είναι η σπονδυλική στήλη μιας χώρας. Χιλιάδες άνθρωποι –κυρίως νέοι και μάλιστα επιστήμονες– την εγκαταλείπουν μεταναστεύοντας, ενώ η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με το χειρότερο προσφυγικό κύμα στην ιστορία του καπιταλισμού. Παρόλα αυτά τίποτα δεν ταράζει την ελληνική λεβεντομαλακία. Όλα συνεχίζονται όπως πριν.

Και ας χάθηκε η χώρα στο μεταξύ. Δεν είναι εθνικό θέμα η χρεοκοπία της χώρας, το ξεπούλημα –«μεταρρυθμίσεις» το λένε– και η υπογεννητικότητα, αλλά είναι εθνικό θέμα το Σκοπιανό. Πάλι τα ιδία κούφια λόγια για την ανωτερότητα των Ελλήνων, κάργα ρατσισμός και ουρανομήκεις μαλακίες. Δουλοπρεπείς με τους «προστάτες» της χώρας και μαγκιές με αυτούς που θεωρούμε αδύναμους και κατώτερους. Η νοοτροπία του μπάτσου και του ραγιά. Δεν μαθαίνουμε με τίποτα.

«Εγώ» πάνω από όλα

Και το χειρότερο όλων είναι πως οι Έλληνες συνεχίζουν να προωθούν το ατομικό συμφέρον πάνω από το συλλογικό, οπότε καταλαβαίνει κανείς ότι δεν στρώσαμε απλά τον δρόμο για τον φασισμό, αλλά του στρώσαμε και ροδοπέταλα. Δεν αντέχεται αυτή η Ελλάδα! Αυτός είναι ο ορισμός της λούμπεν κοινωνίας, αλλά αυτό επιλέξαμε.

Η χρεοκοπία της χώρας ήταν μια τεραστία ευκαιρία για αλλαγές σε όλους και σε όλα. Τελικά, τα πάντα αλλάζουν στην Ελλάδα – με διαταγές των προστατών- εκτός από τους Έλληνες που ονειρεύονται ακόμα την επιστροφή στις ένδοξες μέρες των προηγουμένων δεκαετιών που οδήγησαν στην χρεοκοπία και στο ξεπούλημα. Ίσως είναι καλύτερα έτσι. Τουλάχιστον φαίνεται το πραγματικό πρόσωπο της χώρας. Μπορεί κάποια στιγμή να το δουν και οι Έλληνες.

Εγώ αυτά είχα να πω. Και γράμματα γνωρίζω.

Καλή χρονιά!