Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ:
Η επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου της τρόικας σημαίνει επιμήκυνση του βασανισμού του λαού στο κρεβάτι του Προκρούστη, που τον έχουν αλυσοδέσει κυβέρνηση - τοκογλύφοι - πλουτοκρατία, τουλάχιστον έως το 2021. Φέρνει μνημόνιο διαρκείας και νέα πιο άγρια μέτρα. Αποκαλύπτεται ψεύτικος και ο ισχυρισμός της κυβέρνησης και των συμμάχων της ότι το μνημόνιο είναι προσωρινό και έκτακτης ανάγκης. Κανένας φόβος, καμιά ανοχή στους εκβιασμούς της κυβέρνησης. Το μνημόνιο διαρκείας και η ΕΕ είναι μονόδρομος για την πλουτοκρατία και τα κόμματά της, όχι για το λαό. Λαϊκή συσπείρωση και αντεπίθεση για να εμποδίσουμε τα χειρότερα που φέρνουν. Ριζική ανατροπή του συσχετισμού των δυνάμεων υπέρ της λαϊκής συμμαχίας, της αποδέσμευσης της ΕΕ, της λαϊκής προοπτικής.
Αφορμή για αυτά που θα γράψω έχει σταθεί το γεγονός ότι στην παραπάνω ανάρτηση το σχόλιο παραμένει 0
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι πραγματικά φταίει ;
Γιατί μένουμε απαθείς;
Πριν μερικές μέρες Στην Αγγλία με την υποψία ότι θα αυξηθούν τα δίδακτρα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, ξεχύθηκαν και τα έκαναν γυαλιά-καρφιά όταν το μεγαλύτερο ποσοστό φοιτητών είναι αλλοδαποί. Όταν ο υπουργός τους οικειοποιήθηκε (έτσι το λέμε εμείς- οι Άγγλοι το λένε υπεξαίρεση ) ένα κατάπτυστο ποσό για τα ελληνικά δεδομένα τον στείλανε στο σπίτι του. Σε θέματα καθημερινής τρέλας έχουν την λύση. Δεν αφήνουν να πέσει τίποτα κάτω…
Αφορμές και δικαιολογίες μπορούμε να βρούμε άπειρες για να παραμείνουμε άκαμπτοι, τα γεγονότα όμως θα μας προλάβουν...
Δεν υπάρχουν πλέον αριστεροί και δεξιοί εργαζόμενοι και άνεργοι υπάρχουν
Όταν συμπεριφέρονται σε όλους σαν εξίσου διεφθαρμένους με τους ίδιους –σύμφωνα με το ανέκδοτο- «μαζί τα φάγαμε»;η την περαίωση αυτό κι αν είναι ! μας θεωρούν κλέφτες και εμείς το αποδεχόμαστε και τρέχουμε να πληρώσουμε( η αρχή της δικαιοσύνης ότι κάποιος είναι αθώος μέχρι αποδείξεως της ενοχής του πάει περίπατο) Όταν οι άνθρωποι του Πολυτεχνείου αφήνουν το γαρύφαλλο μέσα από τις μαύρες θωρακισμένες Μερσεντές; Υπάρχει λύση;
Ναι, βάζοντας το ερώτημα στον εαυτό μας «πόσο καιρό θα αντέξω την απελπισία μου χωρίς ελπίδα, ποιο αναισθητικό θα αναποδογυρίσει την ζωή μου»; Ανάμεσα στο δίλημμα της λαχτάρας για μια καλύτερη καθημερινή ζωή και της απελπισίας να συνεχίσουμε τον κατήφορο, η απάντηση είναι η ευαισθησία.
Το οφείλουμε σε όλους αυτούς που αγαπάμε.
ΣΠ Ε
.. γιατί άραγε η αντίδραση των Ιρλανδών προς την Κυβερνησή τους ήταν τόσο βίαιη ενώ η ελληνική όχι; Ο ελληνικός λαός σε αντίθεση με τον Ιρλανδικό ένιωσε συνενοχή...
ΑπάντησηΔιαγραφή