Σκόπελος | Είμαστε εδώ γιατί...

Με επιτυχία, παρά το δριμύ ψύχος που επικρατούσε,  πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 2-3-2022 η  συγκέντρωση που διοργάνωσαν φορείς και σωματεία της Σκοπέλου ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και για τη διεκδίκηση μέτρων ενίσχυσης της δημόσιας υγείας, για δουλειά με δικαιωματα, για ελάφρυνση της  λαϊκής οικογενειας από το κύμα ακριβείας σε ενέργεια, θέρμανση, τρόφιμα. Εκ μέρους των σωματείων μίλησε το μέλος της συντονιστική επιτροπής Γιώργος Γούλας, ο οποιος στην ομιλία του ανέφερε τα εξής:

«Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, βιοπαλαιστές, άνεργοι της Σκοπέλου

Παίρνουμε σήμερα τη σκυτάλη από τους χιλιάδες που συμμετείχαν στο συλλαλητήριο στην Αθήνα το περασμένο Σάββατο και στα συλλαλητήρια από τη μια άκρη της χώρας ως την άλλη, γιατί βιώνουμε στο πετσί μας όλα τα "καλούδια" αυτής της βάρβαρης πραγματικότητας που βάζει τις δικές μας ανάγκες στην άκρη και τα συμφέροντα των λίγων στο "εικονοστάσι".

Συναντιόμαστε  με τους εργάτες από  τα καμίνια της ΛΑΡΚΟ, με τους απολυμένους από τα Πετρέλαια Καβάλας, με τους απλήρωτους για 6 μήνες υφαντουργούς από τη Νάουσα

• με τα δρεπάνια των αγροτών στα μπλόκα της επιβίωσης και της αντεπίθεσης,

• με τα σφυριά των οικοδόμων που κτίζουν τα σύγχρονα παλάτια

• με τα σκισμένα χέρια των λιμενεργατών που φέρανε τον Πειραιά στην πρωτιά της Μεσογείου.

• με τα καμένα κορμιά των οδηγών φορτηγών και ναυτεργατών, θύματα της εγκληματικής ασυδοσίας των εφοπλιστικών επιχειρηματικών ομίλων.

• Με τα παιδιά, μαθητές και φοιτητές, που δίνουν τη δική τους μάχη για μια εκπαίδευση χωρίς ταξικούς φραγμούς.

• Μαζί με τις γυναίκες των λαικών οικογενειών που δίνουν επάξια τη μάχη να κρατήσουν όρθια τα σπίτια, να συμβάλουν στα πενιχρά εισοδήματα της φαμίλιας.

• Μαζί με τους πατεράδες μας, τις μανάδες μας που οδηγούνται στο σύγχρονο καιάδα με τις συνεχείς περικοπές στις συντάξεις τους.

Είμαστε εδώ:

Γιατί οι λογαριασμοί του ηλεκτρικού ρεύματος "έχουν φτάσει στον θεό".

Γιατί το πετρέλαιο έχει γίνει είδος πολυτελείας. Με 30 νεκρούς, παιδιά ηλικιωμένους, ΑΜΕΑ που κάηκαν στην προσπάθεια τους να ζεσταθούν από την αρχή του χειμώνα 

Γιατί η βενζίνη, που χρειαζόμαστε να βάλουμε στα αυτοκίνητά μας, κατά τους κυβερνώντες και τα παπαγαλάκια τους, είναι απόδειξη πλουτισμού και προνόμιο μόνο για όσους έχουν γεμάτες τις τσέπες.

Γιατί το να πάμε στο σούπερ μάρκετ να προμηθευτούμε τα αναγκαία έχει μετατραπεί σε μεγάλο βάσανο. Σκεφτόμαστε τι να μην ψωνίσουμε και όχι τι θα βάλουμε στο καλάθι από τις καθημερινές ανατιμήσεις.

Είμαστε εδώ γιατί τα μεροκάματα και οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι στα Τάρταρα, ενώ τα κέρδη  των λίγων αυξάνονται.

Γιατί η  αγανάκτηση και η οργή ξεχειλίζουν με τα καθημερινά εργοδοτικά εγκλήματα,  στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στα εργοτάξια, στις υπηρεσίες καθαριότητας,  για τα αδέρφια μας που δεν γύρισαν ποτέ στις οικογένειες τους. Με τα ωράρια λάστιχο, ήλιο με ήλιο, με την απληρωσιά.

Δεν μπορούμε να συμφιλιωθούμε με το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα, δύο χρόνια μετά τη διάγνωση του πρώτου κρούσματος κορονοϊού στη χώρα μας, έχουμε 60 νεκρούς τη μέρα. Δεν μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Μας στοιχειώνουν οι εικόνες των ανθρώπων που στοιβάζονται στα ράντζα, στους διαδρόμους , στους προθαλάμους, των εκατοντάδων διασωληνωμένων εκτός ΜΕΘ. Αγανακτούμε με τη συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης να μετατρέψει το δημόσιο σύστημα Υγείας σε σύστημα μιας νόσου για να μη μολυνθούν τα κέρδη των ιδιωτικών ομίλων της Υγείας από τον κορονοϊό. 

Σκοπελίτες και Σκοπελίτισσες, 

Είμαστε εδώ γιατί:

δεν ανεχόμαστε να μένουμε με ένα καράβι στη γραμμή κάθε χειμώνα και οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου, οι περιφερειακές και οι δημοτικές αρχές τους να μας δουλεύουν μπροστά στα μάτια μας τάζοντας καράβια μόνο για το καλοκαίρι.

Αγανακτούμε που τα παιδιά και εμείς δεν μπορούμε να βγάλουμε ακτινογραφία στον 21ο αιώνα και τα παιδιά μας δεν καλύπτονται από παιδίατρο όλες τις ημέρες. Που ασθενείς και οι λιγοστοί υγειονομικοί μπαίνουν σε ένα κτίριο με τεράστια προβλήματα και η αποκατάστασή του έχει γίνει σίριαλ με πολλά επεισόδια κοροιδίας.

Εξοργιζόμαστε που οι νέοι μας αθλούνται και αγωνίζονται στο κλειστό με απλωμένες πετσέτες και κουβάδες. Που προπονούνται σε ακατάλληλο χώρο για τη σωματική τους ακεραιότητα στο στάδιο.

Θυμώνουμε κάθε φορά που βρέχει και τα σχολικά κτίρια μπάζουν καταρρακώνοντας τα όνειρα των μαθητών

Τρέμουμε κάθε φορά που έχει κακοκαιρία μην πλημμυρίσουμε όπως το 15, 

Το καλοκαίρι να μην καούμε όπως η Εύβοια και  σε κάθε σεισμική δόνηση να μη θρηνήσουμε ζωές

Όλα αυτά είναι η μία όψη του ίδιου νομίσματος της πολιτικής που τσακίζει τα δικαιώματά μας στη δουλειά, την υγεία, την παιδεία, τον αθλητισμό και τον πολιτισμό, που βάζει σε κίνδυνο τις ζωές μας και το βιος μας, για να αβγατίζουν τα κέρδη εφοπλιστών, τραπεζιτών, βιομηχάνων, μεγαλοξενοδόχων, κατασκευαστικών ομίλων. Που μπουκώνει με εκατομμύρια από τον πλούτο που παράγουμε τους πράσινους ομίλους των ανεμογεννητριών και μας αφήνει με τα μαγκάλια.  

Συναδέλφισσες-συνάδελφοι, 

Τούτες τις μέρες βλέπουμε και την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, μέσα από τους καπνούς και τις φλόγες του πολέμου, που γίνεται και προετοιμάζεται για τον ίδιο ακριβώς λόγο.

Η απαράδεκτη στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία έγινε πάνω στο εύφλεκτο υλικό που συσσωρευόταν χρόνια στην περιοχή, όπως συσσωρεύεται και σε κάθε περιοχή που οι μονοπωλιακοί επιχειρηματικοί όμιλοι θέλουν να βάλουν στο χέρι πλουτοπαραγωγικές πηγές.

Τα κοράκια του πολέμου, ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ - Ρωσία, βγάζουν τα κανόνια τους σε πρώτο πλάνο για να λύσουν τις μεταξύ τους διαφορές, για να έχουν τον πρώτο λόγο στη μοιρασιά της "πίτας".

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η επέμβαση της Ρωσίας δεν διεξάγεται για την ευημερία των λαών. Δεν γίνεται για να έχουν φθηνότερο πετρέλαιο τα λαϊκά νοικοκυριά, να έχουν φθηνή πρόσβαση στην Ενέργεια, τη θέρμανση, το ηλεκτρικό ρεύμα. Ο πόλεμος γίνεται για να κερδίσουν ακόμη περισσότερα οι λίγοι, τα μονοπώλια, οι επιχειρηματικοί κολοσσοί, που ελέγχουν τους αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου, οι έμποροι όπλων, οι μεγάλοι τραπεζίτες, τα αρπακτικά της πράσινης ανάπτυξης.

Κανένας ιμπεριαλιστικός πόλεμος δεν έφερε φθηνό ρεύμα, ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Κέρδη για τους λίγους έφερε, αύξηση τιμών, απώλειες σε ανθρώπινες ζωές. Οι εξελίξεις με τον πόλεμο στην Ουκρανία θα φέρουν νέες μεγάλες αρνητικές συνέπειες στη ζωή μας. Το βαρέλι αργού πετρελαίου ξεπέρασε τα 100 δολάρια, οι τιμές στα σιτηρά εκτοξεύονται.

Οι λαοί θα πληρώσουν τα σπασμένα. Στη χώρα μας σουλατσάρουν οι στρατιωτικές μηχανές του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και τα γεράκια του πολέμου στη Σούδα, στην Αλεξανδρούπολη, στη Λάρισα. Δεν κόπτονται για τη δική μας ασφάλεια, την ευημερία του ελληνικού λαού και των άλλων λαών. Για τα συμφέροντα των μονοπωλίων βρίσκονται και στη γειτονιά μας και όχι για να εγγυηθούν την ασφάλεια.

Οι λαοί δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Σήμερα, πιο ολοκληρωμένα μπορεί να κατανοηθεί το σύνθημα που βγήκε μέσα από τη ζωή, ότι "μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό", βάζοντας στο επίκεντρο της πάλης τις λαϊκές ανάγκες.

Δεν πρέπει να περιμένουμε εργολάβους λύσεων, κυβερνητικούς μεσσίες που θα προστατεύσουν την ασφάλεια, την ευημερία της ζωής μας. Έχουν αποδειχτεί στην πράξη ότι και οι μεν και οι δε και οι προηγούμενοι και οι τωρινοί είναι στην υπηρεσία των συμφερόντων των λίγων.

Δεν είναι μόνο αποτελεσματικοί στο να προωθούν τα συμφέροντά τους, αλλά και επικίνδυνοι. Μπλέκουν τη χώρα μας και τον λαό μας σε συμφωνίες και δεσμεύσεις στον καυγά ιμπεριαλιστικών υπερδυνάμεων. Και όταν στον βάλτο τσακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια. Ζωντανό παράδειγμα είναι η Ουκρανία.

Με την επικίνδυνη πολιτική που ακολουθείται διαχρονικά από όλες τις κυβερνήσεις έχουν μετατρέψει τη χώρα σε ένα απέραντο ορμητήριο του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών και ταυτόχρονα τεράστιο "μαγνήτη" πιθανών αντιποίνων.

Η απάντηση στη σημερινή κατάσταση με τις ανάγκες μας να συνθλίβονται στην "κρεατομηχανή" της καπιταλιστικής βαρβαρότητας δεν είναι να συνταχθούμε πίσω από τον έναν ή τον άλλον εκμεταλλευτή του μόχθου μας, ούτε να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας για ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας στον έναν ή τον άλλον κυβερνητικό τιμονιέρη που τάζει ότι θα λύσει τα προβλήματά μας, αλλά στη συνέχεια μας φορτώνει με νέα βάρη. Το έργο το έχουμε ξαναδεί.

Η ελπίδα βρίσκεται στην πάλη, στον αγώνα που θα σφραγίζει τις εξελίξεις. Ο λαός να γίνει πρωταγωνιστής και όχι θεατής των εξελίξεων.

Δυναμώνουμε την πάλη ενάντια στους άδικους, ληστρικούς, ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την πάλη για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους και προσφυγιά.

Απαιτούμε και αγωνιζόμαστε για:

• Καμιά συμμετοχή της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία και οπουδήποτε με κανέναν τρόπο. Καμία διευκόλυνση - καμία εμπλοκή.

• Να γυρίσουν όλοι οι Έλληνες στρατιωτικοί και τα ελληνικά στρατιωτικά μέσα, φρεγάτες, αεροπλάνα, πύραυλοι, πίσω στην πατρίδα. Κανένας Έλληνας φαντάρος έξω από τα σύνορά μας.

• Καταγγέλλουμε το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τη Ρωσία. Δεν θα γίνουμε κρέας στα κανόνια σας.

• Δυναμώνουμε την πάλη ενάντια στους οργανισμούς του πολέμου, της τρομοκρατίας ενάντια στους λαούς, της φτώχειας, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

• Να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου.

Θέλουμε να ζούμε ειρηνικά, με φιλία και συνεργασία με τους λαούς όλου του κόσμου. Ο εργαζόμενος λαός δεν έχει τίποτα να χωρίσει με τους άλλους λαούς. Μας ενώνουν οι ίδιες αγωνίες, τα ίδια βάσανα, τα ίδια όνειρα για έναν κόσμο καλύτερο για μας και τα παιδιά μας, χωρίς φτώχεια, χωρίς εκμετάλλευση.

Τίποτα δε χαρίζεται! Ολα κατακτιούνται με οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση, αντίσταση και σύγκρουση με την πολιτική που θυσιάζει τη ζωή μας για τα κέρδη των λίγων!

Σε αυτή την προοπτική βρίσκεται η ελπίδα για το μέλλον των λαών!»