Η περιπέτεια ...μιας σακούλας

Σήμερα το μεσημέρι λίγο πριν τις 12:00, μαζί με την οικογένειά μου μαζεύαμε σκουπίδια -είδος εν αφθονία δυστυχώς στις θαλάσσές μας- τα οποία η θάλασσα ξέβρασε στο Γλυστέρι. Τα περισσότερα, όχι όλα, από αυτά βέβαια φαίνεται ότι είναι καθαρά από επαγγελματικά ψαράδικα καΐκια δυστυχώς: φελιζόλ από συσκευασμένα δολώματα, μπετόνια από λάδια, σακούλες από πάγο και όχι μόνο. Αυτό βέβαια, αποτελεί θέμα συζήτησης. Οι αλιευτικοί σύλλογοι και οι αρμόδιοι φορείς ας επιληφθούν του θέματος.

Όπως σας έλεγα μαζέψαμε τουλάχιστον 6 μεγάλες σακούλες σκουπιδιών (γίγας) πλαστικά, ενώ πριν λίγο καιρό, στα πλαίσια του Let's do it, μαζεύτηκαν άλλες 10 σακούλες!

Στην προσπάθειά μας αυτή θεατές εκτός από τους λιγοστούς τουρίστες ήταν και δυο Σκοπελίτες, οι οποίοι έφθασαν στην παραλία με δύο σελωμένα άλογα. Φεύγοντας οι αναβάτες και ενώ...
εμείς είχαμε τελειώσει τη δουλειά με τα πλαστικά της παραλίας, τους είδαμε να πετάνε μία μπλε πλαστική σακούλα, η οποία όπως είδα αργότερα περιείχε τις συσκευασίες από τους καφέδες και το νερό τους. Η σακούλα προσγειώθηκε σε μια συστάδα από βάτια. Αμέσως καβάλησα το μηχανάκι μου, πήγα στο σημείο που είχαν πετάξει τη σακούλα και προλαβαίνοντάς τους, αρκετά πιο πάνω γιατί κάλπαζαν, τους σταμάτησα και τους έδωσα τη σακούλα τους. Την πήραν χωρίς ν' αρθρώσουν λέξη και έφυγαν...

Φεύγοντας μετά από το Γλυστέρι και γύρω στα 100 μέτρα από το σημείο που τους την έδωσα, τη βρήκα πάλι πεταμένη μέσα στα βάτια στη δεξιά πλευρά του δρόμου!

Μη φανταστείτε πως τά 'χω μ' αυτούς τους δύο ανθρώπους προσωπικά. Ίσα ίσα που τον ένα τον γνωρίζω και τον εκτιμώ πολύ. Τά 'χω όμως με τη νοοτροπία μας!

Σαν Σκοπελίτες πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε τουλάχιστον όσον αφορά στο περιβάλλον του νησιού μας.

Σας παραθέτω μια φωτογραφία της σακούλας, την οποία έχω σουβενίρ στο σπίτι μου.

Βαγγέλης Γ. Κοσμάς