Συγκέντρωση - παράσταση διαμαρτυρίας από φορείς και σωματεία της Σκοπέλου στο κτίριο του ΕΦΚΑ (ΙΚΑ)

Άλλη μια «μάχη» κόντρα στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη δίνουν συνδικάτα και εργαζόμενοι που έχουν προγραμματίσει πρωινά και απογευματινά συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα.

Να μην επιτρέψουμε να γίνει κόλαση
 η ζωή των εργαζόμενων! Να μην
επιτρέψουμε να περάσει η κατάργηση
 του 8ωρου, της Κυριακής αργίας, να μην
 εφαρμοστούν τα εξοντωτικά ωράρια
 που μας γυρνάνε 150 χρόνια πίσω,
η κατάργηση των ελεγκτικών μηχανισμών.
Να μην επιτρέψουμε το ξεμονάχιασμα
των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοσία
με το αίσχος των ατομικών συμβάσεων!

Στη Σκόπελο η συγκέντρωση - παράσταση διαμαρτυρίας από φορείς και σωματεία του νησιού πραγματοποιήθηκε συμβολικά στο κτίριο του ΕΦΚΑ (ΙΚΑ), μια υπηρεσία ενός υπουργείου στο οποίο προΐσταται ο κ. Χατζηδάκης - Χατζηθάφτης των εργατικών δικαιωμάτων.

Ομιλητής στη συγκεντρωση ήταν ο Γιώργος Γούλας, Μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Ν. Μαγνησίας, Εκλεγμένος με τη ΔΑΣ-ΟΤΑ (Π.Α.ΜΕ.) ο οποίος μεταξύ άλλων είπε:

Το νομοσχέδιο-έκτρωμα να μείνει στα χαρτιά!

Στις 10 του Ιούνη και με τη δική σας μαζική συμμετοχή στην απεργία, κυβέρνηση και μεγαλοεργοδοσία πήραν το μήνυμα! Χιλιάδες εργαζόμενοι από κάθε κλάδο έκαναν φύλλο και φτερό την κυβερνητική προπαγάνδα, τις δικαστικές αποφάσεις, τους εκβιασμούς και τις απειλές της εργοδοσίας και απέργησαν μαζικά. Σήμερα συνεχίζουμε με νέα απεργία για να πεταχτεί το αντεργατικό έκτρωμα στα σκουπίδια!

Ο αγώνας για να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο που καταργεί το 8ωρο και δυναμώνει την εκμετάλλευση, που βάζει ακόμα περισσότερα εμπόδια στο δικαίωμα στην απεργία, στη συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση, είναι παρακαταθήκη για να καταργηθεί στην πράξη.

Οι θλιβερές εικόνες της συζήτησης, τούτες τις ημέρες, στις επιτροπές και στην Ολομέλεια της Βουλής επιβεβαιώνουν ότι το νομοσχέδιο φτιάχτηκε για να υπηρετηθούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Πάνω από τα 3/5 των φορέων που καλέστηκαν να τοποθετηθούν ήταν εργοδοτικοί φορείς, που τους έχει ανοίξει η όρεξη. Μυρίζοντας αίμα όπως τα τσακάλια, χειροκροτούν το νέο νομοσχέδιο και ζητούν τα μέτρα της κυβέρνησης να γίνουν ακόμα πιο αντιδραστικά.

Παρ’ όλα αυτά η απόρριψη του νομοσχεδίου από τους εργαζόμενους και τη νεολαία είναι καθολική. Γι’ αυτό έχουν λυσσάξει τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης και επιτίθενται στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες.

Και μόνο η αντίδραση της κυβέρνησης, της εργοδοσίας και των επιτελείων τους στην πανεργατική απεργία και στις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις της περασμένης Πέμπτης αλλά και ενόψει της σημερινής είναι απόδειξη ότι ο οργανωμένος αγώνας των εργαζομένων και η καθολική απόρριψη του νομοσχεδίου - έκτρωμα για τα Εργασιακά είναι «καρφί στο μάτι τους».

Δεν μπορούν να χωνέψουν ότι παρά την προπαγάνδα και το αναποδογύρισμα της πραγματικότητας σε ό,τι αφορά το νομοσχέδιο, παρά την προσπάθεια κατασυκοφάντησης των εργατικών αγώνων, παρά τον βομβαρδισμό για τις δήθεν «θετικές διατάξεις» που περιέχει το έκτρωμα, αυτό απορρίπτεται χωρίς δεύτερη κουβέντα από τη συντριπτική πλειοψηφία των συνδικάτων, που κλιμακώνουν τον αγώνα για να βρει τη θέση του στα σκουπίδια.

Ετσι και τη μέρα της απεργίας: Οχι μόνο ξαμόλησαν από το ξημέρωμα τους προπαγανδιστές τους στα αστικά ΜΜΕ για να υπερασπιστούν το ...«δικαίωμα» στην απεργοσπασία, αλλά πριν ακόμα ολοκληρωθούν οι απεργιακές συγκεντρώσεις η κυβέρνηση χρησιμοποίησε κάθε δόλιο μέσο για να «αποδείξει» ότι το απεργιακό κάλεσμα των συνδικάτων είχε μικρή απήχηση και ότι επομένως το νομοσχέδιο έχει την αποδοχή των εργαζομένων! Για τέτοια απελπισία και ξετσιπωσιά μιλάμε!

Αν όμως η κυβέρνηση θεωρεί πως «δεν έγινε δα και τίποτα» με την απεργία, συνολικά με τις αντιδράσεις των εργαζομένων, γιατί σε συνεννόηση με τους εφοπλιστές έστειλαν τις απεργιακές αποφάσεις 14 ναυτεργατικών σωματείων στα δικαστήρια, βγάζοντας παράνομη την κινητοποίησή τους; 

Κάτω τα χέρια από το 8ωρο!

Να μην επιτρέψουμε να γίνει κόλαση η ζωή των εργαζόμενων! Να μην επιτρέψουμε να περάσει η κατάργηση του 8ωρου, της Κυριακής αργίας, να μην εφαρμοστούν τα εξοντωτικά ωράρια που μας γυρνάνε 150 χρόνια πίσω, η κατάργηση των ελεγκτικών μηχανισμών. Να μην επιτρέψουμε το ξεμονάχιασμα των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοσία με το αίσχος των ατομικών συμβάσεων!

Δεν θα γίνουμε δούλοι των εργοδοτών!

Ποτέ δεν ήταν δική μας επιλογή και ποτέ δεν θα ‘ναι, η εξαντλητική δουλειά, η δουλειά ήλιο με ήλιο. Ποτέ δεν επιλέξαμε τους μισθούς πείνας, τη μερική απασχόληση και την «ευελιξία». Οι ελεύθερες απολύσεις, η ανεργία και η ανάγκη για επιβίωση ήταν πάντα το πιστόλι στον κρόταφό μας, που κρατούσαν οι εργοδότες και οι κυβερνήσεις τους για να μας εκμεταλλεύονται, για να θησαυρίζουν από το μόχθο και την εργασία μας.

Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης δεν θα ρυθμίσει, όπως λένε, την εργασιακή ζούγκλα που έχουν επιβάλει οι μεγαλοεργοδότες. Θα την κάνει ακόμη πιο άγρια! Νομοθετώντας την απλήρωτη εργασία, κάνουν ακόμη πιο λάστιχο την ζωή μας, ξεχαρβαλώνουν τον όποιο προσωπικό και οικογενειακό χρόνο έχει απομείνει. Απαλλάσσουν τους επιχειρηματίες από τον μεγάλο βραχνά της συλλογικής πάλης, διεκδίκησης και διαπραγμάτευσης, βάζοντας τον κάθε εργαζόμενο, μόνο του απέναντι στον εργοδότη. Γι’ αυτό και έχουν πάρει πάνω τους την ψήφιση του νομοσχεδίου! Είναι απαίτησή τους και έχουν μπει μπροστά για να περάσει με κάθε τρόπο!

Η εκμετάλλευση δεν διευθετείται! Καταργείται!

Αυτά στηρίζουν οι εργοδοτικοί-κυβερνητικοί συνδικαλιστές, η θλιβερή ηγεσία της ΓΣΕΕ, η οποία συμφωνεί με το περιεχόμενο του νομοσχεδίου και προσπάθησε να σφυρίξει τη λήξη των αγώνων. Η μόνη τους διαφωνία είναι αν θα είναι και αυτοί στο παζάρι για τη διευθέτηση. Πιστεύουν στη συλλογική διευθέτηση για τη κατάργηση του 8ωρου στο όνομα της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.

Πρόοδος και ρεαλισμός δεν είναι να γυρίζει πίσω ο τροχός! Πρόοδος και ρεαλισμός σήμερα, με βάση την ανάπτυξη της τεχνολογίας, των επιστημών, την παραγωγικότητα της εργασίας μας, είναι να δουλεύουμε λιγότερο και να απολαμβάνουμε περισσότερα. Να καλύπτουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας, να έχουμε ελεύθερο χρόνο να ζήσουμε μαζί με τα παιδιά μας και όχι εμείς στη δουλειά και αυτά κλεισμένα στο σπίτι.

Με αισιοδοξία και με πίστη στο δίκιο μας, όλες και όλοι οι εργαζόμενοι από κάθε κλάδο, από κάθε χώρο δουλειάς, κάθε σχέση εργασίας, κλιμακώνουμε τον αγώνα!

Οι εργαζόμενοι, οι νέες και οι νέοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να βάλουν μπροστά τις σύγχρονες ανάγκες τους, να παλέψουν γι’ αυτές, να οργανωθούν στα σωματεία τους.

Αυτές τις μέρες προκλήθηκαν μεγάλες αντιδράσεις και σωστά για ένα συνέδριο σκοταδισμού διαφόρων εμπόρων στο χώρο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, δήθεν για το ζήτημα της υπογονιμότητας. Με καλεσμένο το μισό υπουργικό συμβούλιο, διάφορους σελέμπριτις, παπάδες κ.ο.κ. Για πείτε λοιπόν πώς προστατεύεται η οικογενειακή ζωή, η μητρότητα, τα παιδιά που υποτίθεται ότι προστατεύει το άρθρο 21 του Συντάγματος όταν καταργούνται τα όρια μεταξύ οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, όταν καταργείται ο ελεύθερος χρόνος, όταν ελαστικοποιείται ακόμα και η ελαστική μορφή απασχόλησης και όταν καταργείται η κυριακάτικη αργία;».

Χιλιάδες νέες και νέοι πήραν σήμερα το βάπτισμα του πυρός, έκαναν την πρώτη τους απεργία. Δεν θα τα είχαν καταφέρει εάν δεν είχαν δίπλα τους τα σωματεία τους, εάν δεν είχαν οργανωθεί σε αυτά.

Αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουν όλοι οι εργαζόμενοι. Ο δρόμος της οργάνωσης και του αγώνα.

Όλες και όλοι στα συνδικάτα. Τώρα πρέπει να ξαναζωντανέψουν όσα σωματεία υστερούσαν σε δράση. Να υποδεχτούν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Να οργανώσουν ανοικτές μαζικές συνελεύσεις που να εξασφαλίζουν την ουσιαστική συμμετοχή όλων στη συζήτηση και στις αποφάσεις.

Σωματεία που δεν θα διαγωνίζονται ποιος θα είναι ο καλύτερος κοινωνικός εταίρος του κεφαλαίου, που δε θα υποτάσσονται στην εργοδοτική και κρατική καταστολή αλλά με οργανωμένη απειθαρχία θα παλεύουν ανυποχώρητα για την υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Είμαστε στη διάρκεια μιας σύγκρουσης, μιας σκληρής αναμέτρησης.

Απέναντι μας έχουμε το μαύρο μέτωπο επιχειρηματικών ομίλων – κυβέρνησης και των  κομμάτων του κεφαλαίου– ηγεσίας της ΓΣΕΕ.

Όμως η δύναμη και το δίκιο είναι με το μέρος μας. Είναι με τους πολλούς και τους βασανισμένους. Είναι με τους εργαζόμενους.

Δεν υποχωρούμε. Η κυβέρνηση να πάρει πίσω αυτό το τερατούργημα.

Δούλοι του 21ου αιώνα δεν θα γίνουμε!