Απόγευμα μιας συνηθισμένης Κυριακής, η γυναίκα που φροντίζει τα ζώα όλων μας (Ουρανία) με βρήκε τυχαία και μου ζήτησε να γράψω για την ύπαρξη δηλητήριου για ακόμα μια φορά διαθέσιμο για κατανάλωση μέσα στο χωριό.
Το κείμενο το γράφω κυρίως για ενημέρωση για αυτούς που έχουν ζώα αλλά και γι' αυτούς που θέλουν να προστατέψουν ζώα και ίσως και τα παιδιά τους από μια σάπια κατάσταση.
Το να τοποθετείται δηλητήριο σε τακτά χρονικά διαστήματα σε έναν τόπο αποτελεί απόδειξη ότι όλα αυτά που σχολιάζουμε δικαίως μας συμβαίνουν.
Ούτε για φίλους δεν είμαστε άξιοι.
Με λύπη
Βαγγέλης Δρόσος
Αυτοι που το κανουν αυτό θελουν να λεγονται ανθρωποι? Τι κερδιζουν τελικα? Ποια ικανοποιηση παιρνουν αφαιροντας αθωες ζωες ? Αν εβρισκα καποιον θα τον εβαζα να το δοκιμασει
ΑπάντησηΔιαγραφή