Γράμμα στη Μυρτώ

Βρέχει σταγόνες διαμάντια η βροχή,
κρυστάλλινα τα δάκρυα, φθινόπωρο η αυγή.
Πάει και φέτος Μυρτώ η ζωή,
η αγάπη του Αυγούστου θα μείνει εκεί...
σ΄  εκείνο τ΄ απόμακρο γαλάζιο νησί.

Ρουτίνα η ζωή στην πόλη εδώ.
Τα φώτα αναμμένα τυφλώνουν Μυρτώ.
Οι ήχοι ανάκατοι στους δρόμους νωρίς...
θεριεύουν τη νύχτα τα δέντρα σιωπής.

Θα φύγει η βροχή, το πρώτο αγέρι
κι όταν ξανάρθει Μυρτώ καλοκαίρι,
θα τρέξω και πάλι το πρώτο να βρω,
καράβι τ΄ ανέμου και θα ΄ρθω Μυρτώ.

Θυμάμαι πως γράψαμε στην αμμουδιά,
με βότσαλα τα όνειρα για να ΄ ναι κρυφά.
Θυμάμαι πω δώσαμε υπόσχεση "μαζί",
μπροστά στο ξωκλήσι... εκεί στο νησί.

Το γράμμα τελειώνει... Σου στέλνω φιλιά...

Αγάπη στη Σκόπελο... Μυρτώ γεια χαρά...

Γ' ΒΡΑΒΕΙΟ

Ζ' πανελλήνιος Ποιητικός Διαγωνισμός "Καισάριος Δαπόντες"

Αριάδνη Πολυμέρου