Κοινωνία σε παρακμή

Γράφει ο
Παν. Γρ. Σταμούλης
Παιδίατρος

Το πρόσφατο άρθρο του κου Βαγγέλη Γεωργ. Κοσμά «Συνταγματική Δημοκρατία» σε αυτόν εδώ τον ιστότοπο αξίζει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να διαβαστεί από όλους τους Έλληνες, μηδενός εξαιρουμένου και να εισαχθεί σε όλα τα σχολεία της χώρας προς  μελέτη και προβληματισμό. Ο κύριος Κοσμάς περιγράφει στο καταπληκτικό του κείμενο με μεγάλη σαφήνεια πράγματα τόσο γνωστά, τόσο στοιχειώδη και τόσο αυτονόητα, τα οποία, δυστυχώς, παραμένουν ζητούμενα για την κοινωνία μας.

Μιας κοινωνίας που έχει γαλουχηθεί με το «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ό,τι αρπάξουμε». Μιας κοινωνίας που μέχρι πρότινος το 60% των φορολογουμένων δεν πλήρωνε φόρο εισοδήματος. Μιας κοινωνίας που αδυνατεί να λειτουργήσει χωρίς ρουσφέτια, διευθετήσεις, εξυπηρετήσεις και γενικώς αρπαχτές πάσης φύσεως. Μιας κοινωνίας που παρά όλα όσα νοσηρά συμβαίνουν γύρω μας συνεχίζει να θεωρεί την παραβατικότητα, την ατιμωρησία και το ακαταδίωκτο κεκτημένα δικαιώματα. Μιας κοινωνίας που ψάχνει συνωμοσίες και βλέπει παντού συνωμότες για τα προβλήματα που η ιδία δημιούργησε. Μιας κοινωνίας που, τώρα που τα λεφτά τελείωσαν, οργίζεται, θυμώνει, φωνάζει, βρίζει, κι αν χρειαστεί, χειροδικεί. Μιας κοινωνίας που ψηφίζει δεκαετίες τώρα τα λάθος πρόσωπα γιατί ψηφίζει με λάθος κριτήρια και λάθος κίνητρα.

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Το έχω ξαναπεί και δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω κι ας καταντήσω γραφικός. Το κάθε εκλογικό σώμα έχει το πολιτικό προσωπικό που του αξίζει.
Ο Αλέξης Τσίπρας, ο Σταύρος Θεοδωράκης, η Φωφη Γεννηματα και ο Σωτήρας –εν αναμονή– Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι τίποτα παραπάνω από την αυτόματη και συνεχιζόμενη αναπαραγωγή αυτού του σαθρού πολιτικού μοντέλου.

Το χειρότερο, όμως, είναι ότι το πολιτικό προσωπικό αυτού του μοντέλου δεν έχει ούτε τα προσόντα, ούτε την πολιτική κουλτούρα για να σταθεί στο ύψους των τωρινών απαιτήσεων και περιστάσεων. Πώς θα μπορούσε άλλωστε;

Μέσα στην κρίση η Ελλάδα είχε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αλλάξει. Να αλλάξει ριζικά και να ξεφύγει μια για πάντα από τις παθογένειες και τη φαυλότητα που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία και τον διασυρμό. Που την μετέτρεψαν σε προτεκτοράτο και αποικία χρέους. Ο Έλληνας ψηφοφόρος, όμως, είναι αυτιστικός και ακριβώς γι΄αυτό δεν υπάρχει, δυστυχώς, για τη χώρα μακροπρόθεσμη σωτηρία.